Еден од најголемите текстописци на овие простори и легендарниот музичар Ѓорѓе Балашевиќ почина денеска на 67-годишна возраст.
Ѓорѓе Балашевиќ почина за време на лечењето Ковид-19 во Клиничкиот центар на Војводина. По домашното лекување, неговата состојба пред неколку дена му се влошила, па бил примен на Клиниката за инфективни болести, каде што понатаму се лекуваше од пневмонија предизвикана од Ковид-19.
Ѓорѓе Балашевиќ е роден на 11 мај 1953 година во Нови Сад. Неговата музичка кариера ја започнал приклучувајќи ѝ се групата „Жетва“ во 1977 година, а популарноста ја доби со песната „У раздеjак те jубим“. Иако песната не му беше особено драга, тогаш синглот се продаде во 180.000 примероци.
Во текот на 1978 година, со групата „Рани мраз“, направија многу песни со кои ги освоија срцата на многу луѓе и се разбира постигнаа импресивни тиражи. Одржаа бројни концерти во Центарот за млади во Белград, а неговата песна „Рачунајте на нас“ стана химна на генерациите родени во 50тите.
На сплитскиот фестивал 79, Балашевиќ ја доби првата награда за песната „Панонски морнар“, по што го доби и прекарот.
На почетокот на 1982 година го издаде албумот „Паб“, со што официјално ја започна својата соло кариера. Од овој албум му беа успешни неколку песни: „Божа звани Паб“, „Песма о једном пјетлу“, „Лепа протина кчи“, „Ратник паорског срца“.
По долга пауза, во 1996 година тој го издаде албумот „На послетку“.
Албумот „Дневник старог момка“ го објави на крајот на 2001 година. Замислен како исповед на „старо момче“, се состои од 12 песни со женски имиња. Првите букви од имињата на песните се дел од „Олја е најдобра“, посветено на неговата сопруга Оливера. Балашевиќ тогаш изјави дека неговиот живот добил смисла кога ја запозал неговата сопруга Оливера, со која беше во брак повеќе од три децении. Круна на нивната љубов се децата Јелена, Јована и Алекса.
И покрај сите успеси, Ѓорѓе долго време бил без поддршката на неговие родители.
„Како и за сè друго и за музиката моите родители имаа јасен став. Тие сметаа дека музиката се учи од рана возраст, прво седум години пијано, а потоа пеење … дури и многу години подоцна, кога веќе имав неколку златни плочи, татко ми тврдеше дека тамбурата не е вистинскиот начин за заработка за живот. Тој замина во Будимпешта како туристички претставник и не можеше да следи што се случува тука. Кога ќе му кажеа дека сум победил на фестивал, тој ќе речеше: „Сине, сето тоа ќе помине како што и дошло. Ти гледај од што ќе заработуваш за живот“. „Моите родители не беа на ниту еден мој концерт и до денес имам две празни места за нив“, откри во едно свое интервју Балашевиќ.
Балашавеиќ објави „песнарка“ со сите свои текстови „Рачунајте на нас“, роман „Три послератни друга“ (1991 г.), книга со коментари во весници „И живот иде далје (све далје одавде…)“ (1993) и книга „Додир на свиле“ (1996) во која се сите текстови од плочите. Романот „Један од оних живота“ (1997) се занимава со периодот од 1 до 15 ноември во воената 1991 година.
Балашевиќ преживеа срцев удар во ноември 2019 година, поради што му беа вградени стентови. Поради ова, тој тогаш мораше да ги одложи најавените концерти.
Балашевик почина на 67-годишна возраст од воспаление на белите дробови на Клиниката за инфективни болести во Нови Сад. Пејачот имал и Ковид 19.
Тажната вест ја потврди семејството. Сопругата Оливера со плачлив глас за белградските медиуми изјавила дека информациите се точни, исто како и нејзината ќерка Беба, која немала сила да зборува.
