Eдно видео споделено од Американец, кој потекнува од Филипините и има сопруга Јапонка, открива фасцинантни аспекти за тоа како неговата сопруга ги воспитува децата според јапонската традиција. Тој го сподели своето изненадување бидејќи неговата сопруга пораснала и живеела во Јапонија, а сега ги применува овие традиционални методи и за своите деца.
Првото изненадување доаѓа со времето што мајките во Јапонија им го посветуваат на своите бебиња во текот на неделата. Тие поминуваат најмногу 2 часа без своите бебиња, целосно посветени на мајчинството. Оваа посветеност е во целосна спротивност со американските мајки кои честопати користат други лица при грижата за нивните деца. Во Јапонија, колку мајката е попожртвувана, толку повеќе се цени, што придонесува за зајакнување на семејните врски.
Другото правило што го изненади Американецот е практиката бебето да спие во иста просторија со родителите. Во Јапонија бебињата спијат во иста соба со родителите, иако тоа не мора да значи дека ќе спијат и во истиот кревет. Оваа блискост помага да се изградат посилни емоционални врски меѓу родителите и децата. Спротивно на тоа, во Америка, бебињата често уште од самото раѓање си имаат сопствена соба, што може да влијае на чувството на сигурност и поврзаност.
Третиот аспект на традиционалното јапонско родителство што го изненади Американецот е практиката децата да се капат со своите родители. Оваа практика не е вообичаена во многу други култури и изгледа необично, но во јапонската култура мајките се капат со своите деца до 16 години. Оваа интимност придонесува за зајакнување на врските меѓу родителите и децата, обезбедувајќи им чувство на сигурност и прифаќање.
Американецот исто така е импресиониран од емпатијата што јапонските родители ја покажуваат кон своите деца. За разлика од некои други култури, каде децата често се соочуваат со тешки казни или закани, Јапонците се фокусираат на чувствата на нивните деца. Наместо да користат заплашување, тие разговараат со децата, помагајќи им да разберат зошто одредени работи не се прифатливи. Овој внимателен и емпатичен метод на воспитување придонесува за емоционалната благосостојба на децата, правејќи ги емотивно стабилни и самостојни луѓе.
